آیا اولین غزال تیزپای فوتبال حمید علیدوستی بود؟
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۹۱۹۷۳۵
اگر علیدوستی با سیاستهای فوتبالی دهه شصت با آن اعوجاجات عجیب و غریب مواجه نمیشد شاید امروز به جای خداد عزیزی ، حمید علیدوستی را به عنوان غزال تیزپای تیم ملی میشناختیم. به گزارش جنوب نیوز، مستند «سمفنونی حمید» از مستندهای خاص پرترهنگارانه درباره «حمید علیدوستی» درباره یکی از مهمترین فوتبالیستهای دهه شصت شمسی در جشنواره سینما حقیقت رونمایی شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شخصیت و اتفاقات حول این شخصیت از زوایای مختلفی برای نسلی که فوتبال دهه شصت را تجربه نکرده، جذاب است. یکی از ویژگیخاص مستند این است که دلایل نادیده گرفته شدن رسمی این بازیکن فوتبال را در دهه شصت بررسی میکند. بازیکن تیم هما با تمامی ویژگیهای فنی و شاخصی که داشت، در طول دوران فعالیت فوتبالیاش در مستطیل سبز از حضور در دو تیم مشهور پایتخت استقلال و پرسپولیس امتناع کرد. شاید این پرهیزگاری فوتبالی در آن دوران به ممتاز شدن موقعیت او کمکی نکرد، اما گذشت زمان بر آلترناتیو بودن کاراکترش و ویژگیهای فوتبالیاش صحه گذاشت. مستند«سمفونی حمید» در نتیجهگیری میتواند این موقعیت متفاوت در ذهن تماشاگر ترسیم کند و به همین دلیل میتوان «سمفونی حمید » را اثر قابل اعتنایی و در برخی لحظات ممتاز توصیف کرد.
در شرایطی که این بازیکن با دریافت مبلغ سالیانه ۳۰هزارتومان در تیم هما بازی میکرد میتوانست با دستمزد سالیانه ۲۰۰ هزار تومان به استقلال برود، در حالیکه بر اساس اشاراتی در مستند «سمفونی حمید» میتوانست با ۱۰۰ هزار تومان صاحب یک آپارتمان هزار متری شود و در فراز دیگری از فیلم روایت میکند همچنان مستاجر است.
علی رغم این پیشنهاد و تمایل «علی پروین» برای حضوراو در پرسپولیس، بازیکن هما به تیم خود وفادار ماند و وارد دوقطبی فوتبالیهای پایتخت نشد. بر اساس آنچه مستند روایت میکند، این بازیکن علیرغم کیفیت بازی فوق العادهاش، بارها مجبور میشود برای احراز شایستگیهایش، هر چند وقت یکبار مسیر حرفهاش را از نو احیا کند. اما گذشت زمان از او چهره متفاوتی در فوتبال ساخت. بخشی از مستند «سمفونی حمید» تلاش میکند بدون اشارات مستقیم از منظر متفاوتی زندگینامه این بازیکن را بررسی کند.
کارگردان، نویسنده و پژوهشگر در یک روایت آرام، منطقی و به دور از هیجانهای مرسوم در مستندهای ورزشی توانسته مسیر حرفهای و زندگی او را گاهی ورزشی، لحظاتی شاعرانه، در مواردی قهرمانانه و در موقعیتهای خاصی دراماتیک تصویر کند و نوعی سلوک پرهیزکارانه، در زیست شخصیت اصلی با پارسایی سازنده اثر گره میخورد.
این پارسایی را از این منظر باید بررسی کرد که سازنده از سلبریتیهایی مرتبط با این بازیکن میتوانست به شیوه خاصی استفاده کند و اثری شبیه «من ناصر حجازی هستم» (نیما طباطبایی، امیر رفیعی) خلق کند. اما «جعفر صادقی» (کارگردان) حال و هوای اثرش را معطوف به سلوک فیلسوفانه علیدوستی میکند و با جسارت خاصی حتی از شخصیت اصلی اثرش به عنوان راوی استفاده میکند.
استفاده از لحنهای مختلف برگ برنده این مستند پرتره است. وقتی به زندگی عیلدوستی بیرون از مستطیل سبز میپردازد، سرمای روایت را میتوانیم احساس کنیم، اما وقتی روایت به بررسی تاریخچه فعالیتهای علیدوستی درمستطیل سبز معطوف میشود، گرمای انکاپذیری در شیوه روایتگری سازنده ملموس است.
شاید هر مستندسازی دیگری ساخت پرتره این بازیکن فوتبال را برعهده میگرفت به دلیل حواشی و روایتهای خاص مرتبط با این فوتبالیست، مسیر روایتگری، دستهبندی زمانی رویدادهای مرتبط با شخصیت را نادیده میگرفت و سکان سازنده را به شخصیت اصلی در مقابل دوربین میسپرد.
اما صادقی چند نقشه مدون را برای اثرش طراحی کرده و در یک مسیر روایی و زمانی با دقتی کنکاشگرایانه و بصری، لایههای مختلف شخصیت اصلی را مورد ارزیابی قرار میدهد و برخلاف مستندهای پرتره مرسوم سالهای اخیر هر چقدر از زمان مستند بیشتر میگذرد با فاصلهگذاری دقیق رویدادها،؛ مخاطب را بیشتر تشنه دانستن درباره این شخصیت میکند.
مرور خاطرات علیدوستی مخصوصا اشاره دقیق به حضور در مقابل تیم امارات و برجسته بودن او در کنار دو فوروارد دیگر تیم ملی یعنی «عبدالعلی چنگیز» و «ناصر محمدخانی» در جام ملت های آسیا ۱۹۸۴ یکی از مثالهای است که میتوان در متن اثر بدان استناد کرد تا اهمیت حرفهای این بازیکن فوتبال در مستطیل سبز برجسته شود و مخاطب با این نتیجه روبروست که مصدومیت علیدوستی چه تاثیری بر توان و پتانسیل هجومی تیمملی در بازیهای آسیایی سنگاپور داشت.علیدوستی به عنوان بازیکن مستقلی که در درسته آبیها و قرمزهای پایتخت جای نگرفت از چنگیز استقلالی و محمدخانی پرسپولیسی در بازیهای ملی سرآمدتر بود.
لحن روایت، دارای شاعرانگی خاص و پیچیدهای است که ویژگی شخصی این بازیکن فوتبال را از سایر همتایانش جدا میکند و اگر بخشهای فوتبالی مستند را حذف کنیم با سویهای مواجه خواهیم بود که گویی پرتره یک شاعر اهل موسیقی و سینما تصویر شده است.
بیشتر بخوانید:
نمایش ۲۴ مستند در روز سوم جشنواره «سینماحقیقت»اما زیست این بازیکن فوتبال با مخاطراتی توام است که سیاستگذاری ورزشی در دهه شصت تاثیر فراوانی بر آن دارد. سازنده با الگوی مستند پرتره ناصر حجازی (نیما طباطبایی) میتوانست با همان پروپاگاندوی مُدِ مرسوم به حاشیهنگاری زرد از این مخاطرات متوسل شود، اما چون محتوا از ابتدا دیدگاه معقولانهای و غیرخبری به سوژه دارد، وجوه تراژیک زندگی حرفهای کاراکتر اصلی مثل محروم شدن او از تیم ملی و شرایط بحرانی این بازیکن توانای فوتبال و حضورش در بوندسلیگا با توازن معنادار معقولی مطرح میشود.
علیدوستی از دریچه این مستند شناخته میشود،ک او اراکتری است که رنجهای شخصی او به دلیل از دست دادن فرزندش پویان در حادثه چهارشنبه سوری را مثل یک دونده استقامت پشت سرمیگذارد تا محتوای اثر شبیه عبارتی باشد که امیرحاج رضایی در مورد زندگینامه این بازیکن به کار میبرد؛رنج و سرمستی. صادقی به مخاطب را به درکی عمیقتر از شخصیت میرساند و حتی طرح عجیب و ظالمانه عدم حضور بیست و هفت ساله در تیم ملی بر شخصیت مقتدرانه پرسوناژ تاثیری نمیگذارد و این موضوع به خوبی در متن اثر بیان میشود.
کارگردان هیچ موضوع جذابی را در این پرترهنگاری به سادگی رها نمیکند. علاوه بر مشی روشنفکرانه این بازیکن ، معرفتهای معروف فوتبالی آن سالها بخشی از سلوک این بازیکن فوتبال است و تعصب او به تیم هما و همراهی با این تیم تا قبل از پیوستن به کشاورز مثال خوبی است تا بتوان دریافت چرا نسل علیدوستیها آخرین ممتازهای ((Legend ) مستطیل سبز بودهاند.
موسیقی فیلم سینما پارادیسو و خاطرات سینمایی با نمایشی از حضور در عرصه مربیگری تصویری از او ارائه میکند که با تعریف کلیشهای سالهای اخیر فاصله فراوانی دارد و او بیش از آنکه شبیه سایر همتایان فوتبالیاش باشد شبیه بازیگری است که کارگردانی را انتخاب کرده با این تفاوت که فن هدایت بازیگر را به خوبی میداند.
مهمترین ویژگی این مستند این است که به دنبال سیر تکامل شخصیت را دنبال میکند و فرازهایی مثل روایت بازی سایپا – استقلال این تکامل را برجسته میکند.
صادقی با توانایی خاصی نوستالوژی در مورد این پرسوناژ ورزشی به خوبی احیا میکند و در متن اثر مخاطب با یک نتیجه مهم مواجه خواهد شد. این نتیجه در پرترهنگاریهای مرسوم مسئله رهاشدهای است . اگر علیدوستی با سیاستهای فوتبالی دهه شصت با آن اعوجاجات عجیب و غریب مواجه نمیشد شاید امروز به جای خداد عزیزی ، حمید علیدوستی را به عنوان غزال تیزپای تیم ملی میشناختیم.
مستند سمفونی حمید اثر مستقل، با کیفیت و فوقالعاده جذابی است که تقریبا با تمامی مستندهای ورزشی پرتره ساخته شده در این سالها متفاوت است و آخرین ساخته صادقی میتواند یکی از بختهای اصلی کسب جایزه در جشنواره سینما حقیقت باشد تا فوتبالیستی مثل علیدوستی که زندگیاش تنینده شده با برگمان، روسلینی، وندرس و ... یک تقدیر سینمایی را در کارنامهاش ثبت کند.
***علیرضا پورصباغ
منبع: جنوب نیوز
کلیدواژه: بازیکن فوتبال حمید علیدوستی سمفونی حمید مستطیل سبز شخصیت اصلی دهه شصت تیم ملی سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.jonoubnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «جنوب نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۹۱۹۷۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تیم فوتبال زیر ۱۸ سال دختران ایران چگونه قهرمانی تورنمنت کافا شد
به گزارش خبرنگار مهر، تیم ملی فوتبال دختران کمتر از ۱۸ سال ایران در مسابقات کافا که به میزبانی شهر دوشنبه تاجیکستان برگزار شد با کسب ۳ پیروزی و یک تساوی با اقتدار عنوان قهرمانی را به دست آورد.
شاگردان مریم جهان نجاتی در این دوره از مسابقات با تیمهای قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان و ترکمنستان همگروه بودند. تیم ملی دختران ایران در جریان این رقابتها ابتدا ۴-۲ ازبکستان را شکست دادند و سپس ترکمنستان را با ۷ گل از پیش رو برداشتند؛ در برابر تاجیکستان نیز با ۵ گل به برتری رسیدند و آخرین بازی شان مقابل قرقیزستان با تساوی یک بر یک جام قهرمانی را بالای سر بردند.
مریم جهان نجاتی سرمربی تیم ملی فوتبال دختران کمتر از ۱۸ سال ایران در گفت وگو با خبرنگار مهر درخصوص کیفیت این دوره از رقابتها اظهار داشت: «کافا» تورنمنت قهرمانی آسیای مرکزی است که در سالهای اخیر سابقه برگزاری در ردههای سنی جوانان، امید و فوتبال زنان را دارد. این دوره هم در رده سنی دختران زیر ۱۸ سال مسابقات را برگزار کرد که تیم ایران با تیم های ازبکستان، تاجیکستان، ترکمنستان و قرقیزستان همگروه بود.
وی افزود: مقابل اکثر رقبا خوب بازی کردیم و در نهایت موفق شدیم عنوان قهرمانی را به دست بیاوریم. سختترین رقیب ما تیم ازبک بود. تلاش ما همواره این بود که بتوانیم فاصله خودمان را با تیم ازبکستان کاهش بدهیم و تورنمنت کافا قطعا بهترین فرصت برای کار بود. مقابل ازبکها بازیکنان ما عملکرد خیلی خوبی داشتند و موفق شدند بازی که ۲ بر صفر باخته بودند را ۴ بر ۲ پیروز شوند. در پایان این تورنمنت نیز سمیه اسماعیلی عنوان برترین بازیکن زمین را به دست آورد که اتفاق خوبی بود و نشان داد تیم آمادهای در مسابقات داشتیم.
جهان نجاتی در پاسخ به این پرسش که چه عاملی باعث موفقیت تیم شما شد؛ گفت: حدود دو سال است که سرمربی تیم جوانان هستم در این مدت با توجه به اینکه قوانین AFC تغییر کرد ما بازیکن های رده نوجوانان را به رده جوانان آوردیم. در این مدت اکثر بازیکنان را در مسابقات لیگ زیر زرهبین داشتیم تا بتوانیم استعدادهای خوب را شناسایی کنیم. ۳۳۰ بازیکن در لیگ برتر حضور دارند که عدد کوچکی است و از این تعداد هم فقط ۳۰ بازیکن هستند که در رده سنی جوانان به حساب میآیند.
سرمربی تیم ملی دختران زیر ۱۸ سال ادامه داد: از بین این ۳۰ بازیکن هم شاید فقط به ۴ نفر از آنها در طول بازیهای لیگ بازی برسد چون اکثرا مربیهای لیگ برتری به دنبال نتیجه هستند و این فرصت را کمتر در اختیار بازیکنهای کم تجربه قرار میدهند. شناسایی استعدادها در چنین شرایطی کار دشواری است ولی خوشبختانه ما موفق شدیم نفرات خوبی را به اردو دعوت کنیم و در مسابقات هم خوش بدرخشدیم. در حال حاضر درهای تیم ملی به روی بازیکنان جوان لیگ باز شده است.
وی با بیان اینکه تیم جوانان پشتوانه تیم ملی بزرگسالان است؛ گفت: برای تیم زحمت زیادی کشیده شده چون قرار است این بازیکنان در آینده نزدیک در رده سنی بزرگسالان و با رقبای قدری رقابت کنند. در تورنمنت کافا این بازیکنان توانایی خودشان را به خوبی نشان دادند و موفق شدند جام قهرمانی را بار دیگر به ایران بیاورند.
جهان نجاتی در پایان در واکنش به این که فدارسیون چه برنامهای برای آینده این تیم دارد؟ توضیح داد: مسابقات جوانان آسیا را داریم که اسفند برگزار خواهد شد. هدف ما حضور پر قدرت در این رقابتهاست. البته هنوز قرعه کشی این رویداد آسیایی برگزار نشده است اما قطعا با مشخص شدند برنامه مسابقات اردوها و بازیهای تدارکاتی لازم را برای موفقیت در این رقابتها آغاز خواهیم کرد.
کد خبر 6093912