به نقل از «پارس فوتبال»

برترین های قرن با حمید علیدوستی: دایی فوتبال ایران را نورانی کرد؛ بازی قلیچ خانی برای من عجیب و غریب بود

تاریخ انتشار: ۵ تیر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۳۶۲۲۸۰

حمید علیدوستی، چهره خوشنام و با اخلاق فوتبال ما در برنامه تیم منتخب و برترین های قرن ورزش ایران مقابل دوربین طرفداری قرار گرفت. حمید علیدوستی می گوید انتخاب بهترین های سال هم همواره برایش سخت بوده و نسبت به آن مقاومت داشته، با این وجود ستاره اسبق فوتبال ملی ایران دعوت طرفداری را پذیرفت و در این پروژه بزرگ شرکت کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حمید علیدوستی از هم از همبازیانش گفت، هم از کسانی که دوران جوانی او بزرگتر تیم بودند و هم از بازیکنان سال های اخیر فوتبال ایران. حمید علیدوستی به کم حرفی شهره است اما زمانی که صحبت می کند و خصوصا زمانی که از تاریخ فوتبال ایران می گوید، تک تک جملاتش جذاب و شنیدنی است. توصیه می کنیم این برنامه را حتما تماشا کنید. حمید علیدوستی هم از پرویز قلیچ خانی و ابراهیم قاسم پور گفت، هم از پروین و حجازی، و هم از ناصر محمدخانی و حسون برزگری. او در کمال فروتنی گفت خودش را در شایسته حضور در تیم منتخب قرن نمی داند و همینطور گفت که کریم باقری در پست هافبک دفاعی بیشتر از او گل ملی دارد. البته این نکته را یاداور شدیم که با گذر زمان بازی ها و تورنومنت های ملی بسیار بیشتری برگزار شد و در زمان بازی گری حمید علیدوستی، بازی های ملی بسیار کمی انجام می گرفت.

برنامه تیم منتخب و برترین های قرن با حمید علیدوستی را تماشا می کنید:

سلام خدمت مخاطبین رسانه طرفداری. با یکی دیگر از برنامه های تیم منتخب قرن در خدمتتان هستیم. کنار من کسی نشسته که بارها اسمش در این برنامه آمده و هیچ نیازی به معرفی ندارند. جناب آقای حمید علیدوستی، ملی پوش سابق کشورمان.

آقای علیدوستی سلام. خیلی ممنون که در این برنامه مقابل دوربین طرفداری قرار گرفتید.

من هم سلام عرض می کنم. امیدوارم در انتخاب بهترین تیم قرن بتوانم به شما کمکی کنم.

قبل از انتخاب، به این فکر کرده اید که چه بازیکنانی را در تیم تان قرار دهید؟

معمولا بعد از اتمام فصل ها به من می گفتند تیم منتخب سال را انتخاب کن و من نسبت به این جریان مقاومتی داشتم زیرا حس مسئولیت پذیری داشتم. شاید یک نمراتی را لحاظ نکرده باشم و آن مهم باشد و بنابراین برایم مهم بود که چنین کاری نکنم. وقتی راجع به این مسئله صحبت شد، گفتم حتما باید یک مقدمه ای گفته شود زیرا تیم قرن واژه بزرگی است و این واژه بزرگ یک سری اسامی را می طلبد که بزرگ هستند. همه بازیکنان ملی پوش کشورمان که سال ها زحمت کشیده اند بزرگ هستند و این است که خیلی مسئولیت دارد وقتی نامی برده می شود زیرا یک سری پارامترها است که باید همه لحاظ شوند. من اجمالی به این جریان فکر کرده ام ولی باید توضیح داده شود. انتخاب واقعا سخت است بین این همه عزیزی که داشته ایم و افتخاراتی که کسب کرده اند و باید توضیح بدهیم که چرا چنین بازیکنانی انتخاب می شوند. به هر حال انتخاب واقعا سخت است.

اگر موافق باشید به سراغ ترکیب و پست دروازه بان برویم.

برای من ناصر حجازی عجین است. درست است بعد از او احمدرضا عابدزاده را نیز داشتیم. من قدیمی تر هستم و با ناصرخان در اردوهای مقدماتی المپیک مسکو و مقدماتی جام جهانی آرژانتین با او هم بازی بوده ام.به ایشان نزدیک بودم و از لحاظ فنی و اخلاقی چیزهای زیادی دیدم. گزینه من ایشان است. کما اینکه می توانم به کارآمدی و لیاقت عابدزاده هم اشاره کنم و به آن شکی ندارم.

دو مدافع می خواهیم که جلوی ناصر حجازی بازی کنند.

باز هم پست سختی است. وقتی که تیم قرن انتخاب می شود، رویکرد بیشتر رویکرد ملی می شود. باید دید چه جایی بازیکنان نقاط را در تاریخ روشن کرده اند. در آن شرایط باز می توان تصمیم گرفت. من در بین مدافعین وسط آقای پرویز قلیچ خانی را انتخاب می کنم که در تیم دارایی با ایشان هم بازی بودم. ایشان یک بازی کلیدی بود که برای من خیلی عجیب و غریب بود. من خیلی جوان بودم که کنارش بازی کردم. او در تمامی پست ها بازی کرد. حتی در تیم ملی نیز همینطور بود. من حتما نام ایشان را می نویسم زیرا توانمندی ایشان را به عنوان یک مدافع قبول دارم. آن یک دفاع می توانم آقای پنجعلی را انتخاب کنم کما اینکه خیلی به سید جلال حسینی هم فکر کردم. بازیکنی با این قدمت و این همه جام. هرچقدر من جام نگرفتم، او گرفته. هم از لحاظ اخلاقی هم فنی او نیز می توانست در این گزینش باشد ولی اگر بخواهیم یک مقدار مسائل ملی و قدمتی را انجام دهیم من فکر می کنم آقای پنجعلی باید انتخاب شود.

به سراغ پست مدافع راست برویم.

در این پست همانطور که بازی ملی مد نظر باشد، آقای مرحوم آشتیانی را در قدیم داشتیم که یک نوع دفاع راستی را ایشان باب کرد. دفاع راستی که در حمله شرکت می کرد و کلا یک بازیکن گوش بود. این مسئله در آن زمان بسیار نو بود. سپس جلوتر آمدیم آقای جواد زرینچه را داشتیم که خیلی خوب کار کرد ولی نمی توانم از نام مهدوی کیا بگذرم زیرا خودم در آلمان بازی کرده و می دانم بازی در آنجا چقدر سخت است. یک بازیکن که بتواند ۱۰ سال در هامبورگ بازی کند و در آن اشل کارش را انجام دهد، لیاقت این را دارد در این پست باشد. کما اینکه در تیم ملی نیز بسیار موثر بود و فکر می کنم او شایسته حضور در این پست باشد.

پست مدافع چپ چطور؟

از خیلی قبل مصطفی عرب را داشتیم که من در کودکی بازی هایش را می دیدم. در مقدماتی جام جهانی با حشمت خان همه اردوها را بودم. آندرانیک اسکندریان را در این پست داریم. اینجا باید این را اضافه کنیم که مجتبی محرمی را نیز داشتیم. او بسیار توانمند بود و در دفاع چپ برای خودش یک رنسانس انجام داد و کاملا یک مهاجم می شد. آدمی بود که اعتماد به نفس بالایی داشت و می توانست در این پست قرار بگیرد ولی به خاطر قدمت و حضور در جام جهانی، من آندرانیک اسکندریان را انتخاب می کنم.

به سراغ هافبک دفاعی برویم.

از سال های قبل محمد صادقی را داشتیم و در مقدماتی جام جهانی هم حضور داشت ولی نمی شود از کریم باقری گذشت. یک بازیکن که این قدر بازی ملی دارد و بعنوان یک هافبک دفاعی حتی از من که مهاجم هستم، فکر می کنم گل ملی بیشتری دارد. با احترام به جواد نکونام که از لژیونرهای خوب ما و کاپیتان تیم ملی کشورمان بوده، من کریم باقری را انتخاب می کنم.

البته در آن زمان

هافبک راست تیم؟

با احترام به خیلی از بازیکنان ملی پوش کشورمان که از قبل تاکنون بوده اند، شکی نیست که مثل ناصر حجازی، باید علی پروین را انتخاب کنم. من یک خاطره هم از ایشان دارم. من در نزدیکی محله عارف زندگی می کردم که محله ایشان بود. من یک نوجوان سن کم بودم که بازی های ایشان را در سن کم می دیدم. در تیم ملی هم نباید صحبتی کرد. بدون شک ایشان انتخاب من است.

در آن سمت زمین چطور؟

آن جا هم انتخاب سخت است. خیلی بازیکنان می توانستند اینجا قرار بگیرند مثل آقای ایرج دانایی فر. یا می شود حسون برزگری را نام برد که بسیار فوق العاده بود. اگر بستری مانند جام جهانی برایش آماده می شد، فکر می کنم جایگاهش قطعا در فوتبال اروپا بود. با تمامی احترام به اسامی ای که گفتم، من ابراهیم قاسمپور را انتخاب می کنم. ایشان کاپیتان تیم ما در تیم ملی جوانان بود. تیم ملی بزرگسالان هم کنار هم بودیم. ایشان واقعا بازیکن قابلی است که شایسته حضور در این ترکیب است.

انتخابتان برای هافبک تهاجمی کیست؟

بعد از انقلاب دو بازیکن به عنوان هافبک تهاجمی آمدند که در حال حاضر هم مانند آن ها نداریم. یکی مجتبی جباری است و یکی محرم نویدکیا. دو بازیکن با خصلت طراحی و اینکه بتوانند مهاجم را صاحب موقعیت کنند. قدرت تصمیم گیری در این بازیکنان فوق العاده است. این دو بازیکن بسیار بزرگ هستند. ما هنوز هم در تیم ملی مان این چنین بازیکنان نداریم ولی به خاطر قدمت، علی جباری را انتخاب می کنم. یادم است در استقلال یا تاج سابق زحمات زیادی کشید. آن سه گلش در جام ملت ها را نباید از یاد برد. با احترام  به همه اسامی من علی جباری را انتخاب می کنم. انتخاب من ایشان است ولی مگر می شود از نام علی کریمی گذشت. کسی که سالیان سال در بالاترین سطح و بایرن مونیخ بازی کرد. جایش واقعا خالی است و می توانست در این پست قرار گیرد.

برای پست مهاجمان چطور؟

بدون شک نمی شود از نام علی دایی به عنوان بزرگ فوتبال ایران نام نبرد. ایشان مهاجم اول ما در همه آمارها است. بنابراین در انتخاب ایشان شکی نیست.

خودتان هم می توانید در این پست قرار بگیرید.

نه من در این حد نیستم در این پست قرار بگیرم. من با سه نسل فوتبال بازی کرده ام. بازیکنان زیادی را دیده ام. مثلا حسن روشن، بهتاش فریبا، حسین فرکی و … اما پس از انقلاب وارد نسلی دیگر شدیم مانند عبدالعلی چنگیز و ناصر محمدخانی ولی بازی ای که از محمدخانی دیدم، اگر ایشان هم مانند برزگری محیط مناسبی برایش فراهم بود، به راحتی به اروپا می رفت. سرعت، قدرت حمل توپ، همیشه میل به تهاجم داشت و یک چپ پای سفت و خستگی ناپذیر. انتخاب من ایشان است. خیلی سخت است از خداداد عزیزی نام نبرد. نمی توانیم ما ایرانی ها نام او را به خاطر بازی با استرالیا فراموش کنیم. یا حتی حسن روشن و گل هایی که زده، نمی توان از ایشان نیز نام نبرد. واقعا ترافیک زیاد است ولی من ناصر محمدخانی را انتخاب می کنم.

یک انتخاب دیگر داریم. سه بازیکن برتر این تیم.

خیلی سخت است. به عقیده من بهترین بازیکن قرن، علی دایی است. قشنگ فوتبال ما را با ایشان می شناسند. او قرن را نورانی کرده تا از فوتبال ایران شناخت پیدا کنند. آمارشان هم که همیشه مد نظر است. نفر دوم آقای علی پروین و نفر سوم آقای پرویز قلیچ خانی هستند.

دو مربی می خواهیم. یک مربی داخلی و یک مربی خارجی که سابقه حضور در ایران را داشته باشد.

بدون شک حشمت مهاجرانی. او سالیان سال مربی تیم ملی جوانان بود. ما قهرمان آسیا شدیم. آخرین دوره ای که ایران قهرمان شد همان دوره بود. حشمت خان کاری که کرد، این بود که چند بازیکن تیم ملی جوانان را وارد اردوی تیم در مقدماتی جام جهانی آرژانتین کرد. به این بازیکنان به هر حال بازی رسید به من هم رسید. خیلی تاثیرگذاری ایشان در تیم ملی بعدی هم اتفاق افتاد. یعنی همه بازیکنان جوانان توانستند در تیم ملی سالیان سال تاثیرگذار باشند. به راحتی می توان ایشان را انتخاب کرد. ایشان یک کاری کرد که بازیکنان جوانی که آوردند، سال های سال مهره های کلیدی تیم ملی شدند.

در زمان ما اوفارل و دیگر مربیان بودند ولی به نظرم اثری که آقای رایکوف در فوتبال ما و تاج گذاشت، نمی شود نادیده گرفت. ناصرخان حجازی کشف آقای رایکوف بود و البته خیلی های دیگر که اسمشان در ذهنم نیست. ایشان واقعا اثرگذار در فوتبال ایران بودند. به راحتی ایشان را انتخاب می کنم.

برترین داور قرن؟

آقای فغانی. معلوم است دیگر. ایشان در جام جهانی قضاوت های مهمی داشته و این شاخصه بین المللی می تواند رویکرد گزینه قرن ما را داشته باشد.

برترین تیم قرن را می خواهیم. می تواند یک تیم باشگاهی یا ملی در یک دوره خاص باشد.

نسل دهه ۶۰ واقعا اگر کارشان ادامه داشت یا اگر به جام جهانی می رفتند یا نسل مقدماتی المپیک مسکو که همه بازی ها را بردیم ولی به المپیک نرفتیم. شاید آن نسل اگر به المپیک می رفت می شد بازیکنان دیگری را نام برد. من فکر می کنم بچه های سال ۹۸ باید انتخاب شود که به جام جهانی رفتند و آنجا هم درخشیدند. اولین برد ما را در جام جهانی نیز آوردند. بنابراین انتخاب آن تیم است.

سه ورزشکار برتر قرن را می خواهیم.

آقای تختی بدون شک ورزشکار اول. نیاز به توضیح ندارند. عبدالله موحد نفر دوم است. ایشان با مدال هایی که آوردند، جریان کشتی ما را رو به جلو هدایت کردند. تصویری که از این دو عزیز داشتم، دو پهلوان بودند و همین باعث شد آن ها را بنویسم. نفر سوم با همین رویکرد، محمد نصیری از وزنه برداری است. ایشان تصویر خیلی خوبی به من دادند و واقعا افتخارآفرین بودند.

خیلی ممنون که در این برنامه شرکت کردید. صحبت پایانی اگر چیزی مانده، در خدمتتان هستیم.

خیلی ممنون. تشکر می کنم. یک بهانه ای شد که انتخاب قرن شود و خوشحالم که در این وقت اندک از یک سری عزیزان نام ببرم که باعث افتخار ما هستند و هرکدامشان برایم عزیز هستند و هرکدام یک چراغ در قرن گذشته انداختند. دلم برای همه شان تنگ شده و امیدوارم آن هایی که هستند همیشه سلامت باشند و با خوشی و موفقیت زندگی کنند. فرم نظرخواهی تکمیل شده حمید علیدوستی

 

منبع: پارس فوتبال

کلیدواژه: مقدماتی جام جهانی انتخاب می کنم پست قرار حمید علیدوستی فوتبال ایران تیم ملی فکر می کنم قلیچ خانی تیم منتخب تیم قرن یک بازی بازی ها بدون شک سال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت parsfootball.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «پارس فوتبال» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۳۶۲۲۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سبک بسکتبال ایران باید تغییر کند/ ضعف برنامه‌ریزی دلیل انتقادهاست

کارشناس بسکتبال ایران گفت: ابتدا باید سبک بسکتبال خود را انتخاب کرده و تغییر دهیم، سپس به فکر انتخاب سرمربی آینده تیم ملی باشیم.

سیامک ویسی در گفت‌وگو با ایسنا، درباره تغییراتی که قرار است در راس کادرفنی تیم ملی بسکتبال ایران ایجاد شود، توضیح داد: قبل از اینکه جواب این سوال را بدهم، باید اینگونه به موضوع نگاه کنیم که یکسری قوانین بازی در تیم ملی ایران ایجاد شده که به مرور زمان ایجاد می‌شود، حالا بازیکن‌های نسل قدیمی‌تر ما در حال خداحافظی و در سن بازنشستگی هستند که در نتیجه آن، یک نسل جوانتر جایگزین می‌شوند.

او ادامه داد: اکنون که نسل جوانتر ما می‌خواهد کار کند، به نظر من باید دنبال این باشیم که سبک بسکتبال بازی کردن خود را انتخاب کنیم. اینکه ما فقط دنبال این باشیم دو سه سرمربی عوض کنیم عملا نمی‌تواند بازدهی داشته باشد. از نظر من وجود دمیر یا هر مربی خارجی دیگر اتفاق بدی نیست، اما باید ببینیم از حضور او چه چیزی می‌خواهیم و دنبال چه سبکی از بسکتبال هستیم.

کارشناس بسکتبال ایران با تاکید بر اینکه باید سبک بسکتبال بازی کردن تیم ایران تغییر کند، اظهار کرد: سال‌های گذشته که ما حامد حدادی را داشتیم، تیم ما خیلی وابسته به بازیکن بلند و شخص خود حدادی بود. حالا در نبود ایشان، با توجه به تغییر نسل تیم ملی و وجود بازیکنان کوتاه قامت‌تر البته مستعدتر، ما باید سبک بازی جدیدی را برای تیم ملی خود پیدا کنیم. وقتی این‌کار را کنیم، آن زمان می‌توانیم هم مربی خوبی انتخاب کنیم و هم زمان بدهیم که کار کند.

ویسی تصریح کرد: دو نکته مهم وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کرد، هرچند که وقتی کمیته فنی تشکیل جلسه می‌دهد، قطعا به این نکات هم توجه کرده‌اند. نکته نخست اینکه ما چه بازیکنایی در اختیار داریم و آن مربی که می‌آید چه نوع سبک بازی دارد. نکته دوم هم اینکه مربی انتخاب شده باید اهداف فدراسیون را دنبال کند و از نظر من قطعا تیم ملی ما با تغییر نسل روبرو است. قطعا مشکلات زیاد خواهد بود و اگر بخواهیم همانطور که ۵ تا ۱۰ سال پیش بازی می‌کردیم پیش برویم، با مشکل روبرو می‌شویم. باید حتما زمان بگذاریم و آن مسائلی که هست را با گذشت زمان حل کنیم، چرا که گذر زمان خیلی مسائل را روشن می‌کند.

کارشناس بسکتبال ایران، در واکنش به تغییرات زیاد سرمربی تیم ملی طی دو سال گذشته، اظهار کرد: یکسری انتقادها نسبت به کاری که فدراسیون انجام می‌دهد همیشه وجود دارد. وقتی انتقادات هست قبل از شروع کارها ما باید برنامه‌ریزی مناسبی کنیم و بگوییم که از کجا به کجا می‌رویم. بی‌شک انتقادات زیاد خواهد بود، اما یکسری از آن‌ها سازنده است و یکسری هم خیلی منطقی نیست. وقتی ما وارد کار می‌شویم اگر برنامه‌ریزی درست باشد انتقادی هم باشد از مثبت‌ها استفاده می‌کنیم و اگر هم غیر منطقی باشد آن‌ها را کنار می‌گذاریم. الان نسبت به یکسری انتخاب‌های فدراسیون انتقاد وجود دارد که قطعا شاید دلیل آن وجود ضعف برنامه‌ریزی باشد.

ویسی در پاسخ به این سوال که آیا با مربی خارجی برای تیم ملی موافق است یا مربی داخلی، توضیح داد: این اعتقاد شخصی من است که مربی خارجی اگر بیاید و کسی باشد که نه فقط به تیم ملی بلکه به کل بسکتبال ما کمک کند، از او استقبال می‌شود. یک موضوع دیگر هم که خیلی به آن اعتقاد دارم، این است که آیا بسکتبال ما در سایر جهات هم پیشرفت کرده است یا نه؟ پیشرفت بسکتبال را فقط نتیجه می‌بینیم؟ ما اگر دنبال پیشرفت هستیم بسکتبال ما در همه موارد باید رشد کند. به عنوان مثال ما باید در بخش داوری، مربیان، بازیکنان، سخت افزار، امکانات و ... پیشرفت کنیم که به جمیع آن‌ها پیشرفت می‌گویند.

او در پایان تاکید کرد: به نظر من خیلی بهایی به مربیان در رده بزرگسالان داده نشد. اگر مربیان خود را پیشرفت ندهیم نمی‌توانیم مدعی شویم که پیشرفت کرده‌ایم. از نظر من در این شرایط مربی ایرانی می‌توانست بیشتر کمک کند. البته حضور مربی خارجی را هم اتفاق بدی نمی‌دانم، باید بیاید و به او زمان بدهیم. اینکه صرفا به نتیجه فکر و اکتفا کنیم رفتار درستی نیست. در کل اما من احساس می‌کنم که در شرایط فعلی مربی داخلی مناسب باشد. 

انتهای پیام